Спартыўны каментар як жанр журналістыкі

Змест
Увядзенне ................................................................................................................3
Глава 1 Спартыўны каментар як жанр журналістыкі......................................... 6
1.1 Асаблівасці публіцыстычнага стылю.............................................................6
1.2 Спартыўны каментар як жанр.........................................................................9
Высновы па 1 главе...............................................................................................13
Глава 2 Аналіз спартыўнага каментара ў рускай мове......................................14
2.1 Моўная спецыфіка спартыўнага каментара..................................................14
2.2 Выкарыстанне выразных сродкаў у спартыўным каментары.....................18
Высновы па 2 главе...............................................................................................22
Заключэнне.............................................................................................................24
Спіс выкарыстанай літаратуры............................................................................27

1.1 Асаблівасці публіцыстычнага стылю
Спартыўныя каментары публікуюцца, як правіла, у спецыялізаваных выданнях публіцыстычнай накіраванасці або ў спецыяльных рубрыках выданняў, якія асвятляюць спартыўныя падзеі. Асноўная асаблівасць падобных выданняў складаецца ў тым, што яны спалучаюць у сабе рысы публіцыстычнага і навуковага стылю спартыўнай накіраванасці, што выяўляецца ў выкарыстанні спецыяльнай тэрміналогіі. Разгледзім падрабязней спецыфіку камбінацыі гэтых характарыстык.
Рэцыпіентамі газетна-часопіснага тэксту з'яўляюцца звычайна даволі шырокія пласты насельніцтва, хоць некаторыя выданні могуць мець больш вузкую скіраванасць - узроставую, тэматычную, прафесійную і т.п. Падобная шырата чытацкай аўдыторыі мяркуе наступнае:
1. Тэкст павінен быць даступным (зразумелым).
2. Выкарыстанне комплексу моўных сродкаў, якія дазваляюць забяспечыць паспяховую камунікацыю.
...

Глава 1 Спартыўны каментар як жанр журналістыкі
1.1 Асаблівасці публіцыстычнага стылю
Спартыўныя каментары публікуюцца, як правіла, у спецыялізаваных выданнях публіцыстычнай накіраванасці або ў спецыяльных рубрыках выданняў, якія асвятляюць спартыўныя падзеі. Асноўная асаблівасць падобных выданняў складаецца ў тым, што яны спалучаюць у сабе рысы публіцыстычнага і навуковага стылю спартыўнай накіраванасці, што выяўляецца ў выкарыстанні спецыяльнай тэрміналогіі. Разгледзім падрабязней спецыфіку камбінацыі гэтых характарыстык.
Рэцыпіентамі газетна-часопіснага тэксту з'яўляюцца звычайна даволі шырокія пласты насельніцтва, хоць некаторыя выданні могуць мець больш вузкую скіраванасць - узроставую, тэматычную, прафесійную і т.п. Падобная шырата чытацкай аўдыторыі мяркуе наступнае:
1. Тэкст павінен быць даступным (зразумелым).
2. Выкарыстанне комплексу моўных сродкаў, якія дазваляюць забяспечыць паспяховую камунікацыю.
...

2.1 Моўная спецыфіка спартыўнага каментара

Паводле нашых назіранняў, для напісання спартыўнага аналітычнага артыкула аўтары нязменна выкарыстоўваюць прыёмы, прапанаваныя А. А. Тэртычным: цытаванне, паказ фрагментаў і следстваў, колькасныя дадзеныя, таму што кожны прыём нясе ў сабе пэўную аўтарскую ацэнку [Тэртычны 2002: эл.].
Па-першае, журналісты часта звяртаюцца да меркавання буйных спецыялістаў, тытулаваных гульцоў, іх трэнераў і нават да меркавання актыўных заўзятараў, каб рознабакова падмацаваць сваю ацэнку аналізаваным падзеям. Так, амаль ва ўсіх спартыўных аналітычных артыкулах мы назіраем простую мову (экспертную ацэнку), напрыклад:
«Нельга сказаць, што Эжэн гуляла ў дрэнны або ў добры тэніс. Яна ўвогуле не гуляла ў тэніс, таму што Пятра не дала ёй такой магчымасці », - пракаментавала матч былая першая ракетка свету, пераможца трох турніраў Вялікага шлема Ліндсі Дэвенпорт [Успенская 2014: эл.].
...

Заключэнне

Спартыўны дыскурс ўяўляе сабой адкрытую і структураваную сукупнасць мноства ўзаімапранікаючых кампанентаў. У межах канцэптуальнага полю раўнапраўна існуюць моўныя адзінкі самых розных узроўняў, ад слова да тэксту. Яны адрозніваюцца лінгвістычнымі параметрамі, але аб'яднаныя агульным зместам, замацаваныя ў кагнітыўнай свядомасці пэўнай моўнай асобы.
Любая моўная асоба валодае індывідуальным кагнітыўным прасторай, г.зн. структураванай індывідуальнай сукупнасцю ведаў і ўяўленняў; калектыўнай кагнітыўнай прасторай, г.зн. сукупнасцю ведаў і ўяўленняў пэўнага соцыуму (дзелавога, юрыдычнага, палітычнага і г.д.). Відавочна, што кожная моўная асоба мае сваю індывідуальную кагнітыўную прастору (асабісты вопыт), якая ўключае ў сябе кагнітыўную калектыўную прастору (сацыяльныя веды) і ядро ​​нацыянальнай кагнітыўнай базы.
...